Nazistowska zagłada pacjentów szpitala psychiatrycznego

Spośród wszystkich pacjentów szpitala psychiatrycznego w Kobierzynie zagładę z dnia 23. czerwca 1942 roku przeżyła jedna osoba

ZAGŁADA PACJENTÓW SZPITALI PSYCHIATRYCZNYCH BYŁA JEDNĄ Z PIERWSZYCH AKCJI EKSTERMINACYJNYCH DOKONANYCH PRZEZ NAZISTÓW NA ZIEMIACH POLSKICH.

Niemcy wykorzystali potem zdobyte doświadczenie na chorych umysłowo, gdy zaczęli zabijać ludzi na masową skalę. Wiele bowiem z praktyk stosowanych później w obozach koncentracyjnych zrodziło się podczas eutanazji pacjentów szpitali psychiatrycznych.

Pierwsze prymitywne komory gazowe wybudowano i wykorzystywano właśnie w tych sanatoriach śmierci na terenach Polski. To, co wydarzyło się w podkrakowskim Kobierzynie, określano z kolei mianem dzikiej eutanazji, bo część po prostu wcześniej zagłodzono na śmierć, a pozostałych wywieziono 23. czerwca 1942 roku do Auschwitz na zagazowanie lub zabito śmiertelnymi zastrzykami.