W wielu mediach pobrzmiewają dyskusje nierzadko dewaluujące zarówno wartości romantycznej kultury, jak i jej twórców, już zdaniem wielu nieaktualnych i niepotrzebnych polskiemu społeczeństwu. Na pewno nie jest to obojętne dla świadomości humanistów, w tym pedagogów, także i studentów, którzy kształtując swój pedagogiczny warsztat sięgają do tradycji i tworzą nowe jej wyrazy w czasach szybkiego kulturowego i cywilizacyjnego rozwoju. I choć spotkać się można z medialnie nagłaśnianą opinią, iż już pora, by Mickiewicza złożyć w mauzoleum, to polskie społeczeństwo w jego różnorodnych środowiskach, nierzadko przeciwstawia się poruszającym słowom, pobrzmiewającym w publicznej przestrzeni. W książce autorzy podejmują wielkie wyzwanie merytoryczne, tak bardzo potrzebne wielopokoleniowym odbiorcom kultury, zarówno tym najmłodszym, będącymi uczestnikami i świadkami wielkich transgresji kulturowo-cywilizacyjnych naszych czasów, jak i tym, którzy we współczesnym kształceniu i wychowaniu odgrywają i odgrywać będą jako pedagodzy bezcenną rolę kompetentnych przewodników po nowych światach kultury.

W dwunastu rozdziałach odniesiono się m.in. do takich zagadnień jak:

Publikacja kierowana jest do naukowców, studentów, nauczycieli przedmiotów humanistycznych i społecznych, dziennikarzy, organizatorów życia kulturalnego i społeczno-oświatowego w różnych środowiskach socjalizacyjnych oraz w instytucjach oświatowo-wychowawczych czy organizacjach pozarządowych.