Bhagawadgita stanowi najbardziej zwięzły wyraz filozofii wieczystej w literaturze indyjskiej. Przemawiając bezpośrednio do naszej duszy, wskazuje przyczynę wszelkiego cierpienia – materialne przywiązanie. Jako remedium na tę powszechną bolączkę ludzkości proponuje ścieżki właściwego działania w życiu, mistycznego wglądu, oddania i ostatecznie bezwarunkowej miłości. Swami B.V. Tripurari omawia w swej książce filozofię Bhagawadgity językiem człowieka współczesnego, nie gubiąc przy tym jej tradycyjnego przesłania. Odkrywa jej ukrytą prawdę w duchu swojej duchowej sukcesji, którą jest gaudijawedanta. Komentarz Swamiego charakteryzuje właściwa tej szkole głębia duchowego wglądu ukazanego w postmodernistycznym świetle. Dzięki temu czytelnik może uzyskać ogólne pojęcie o subiektywnym punkcie widzenia Śri Kryszny wypowiadającego Bhagawadgitę.