Stojąca woda, partia bez azymutu, martwe dusze... tak w schyłkowym okresie istnienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej postrzegali ją jej członkowie.

Wybory do Sejmu i Senatu w czerwcu 1989 r. przyspieszyły proces demontażu władzy sprawowanej w Polsce przez PZPR przez 45 lat. W kolejnych miesiącach jej członkowie, szeregowi pracownicy aparatu partyjnego oraz kierownictwo partii usiłowali przystosować się do nowych warunków społeczno-politycznych. Autor monografii Martwe dusze. PZPR od czerwca 1989 do stycznia 1990 roku. Próba opisu zbiorowości omawia ostatnie próby reanimowania PZPR oraz wydarzenia, które ostatecznie doprowadziły do samorozwiązania partii.