Bitwa morska w Zatoce Świeżej rozegrała się w czasie wojny trzynastoletniej między zakonem krzyżackim a Rzeczpospolitą. Wprawdzie sama bitwa nie wniosła wiele do rozwoju morskiej sztuki wojennej, jednakże sposób jej taktycznego rozegrania, właściwe wykorzystanie warunków atmosferycznych i nawigacyjnych oraz dobre wyszkolenie i wysokie morale załóg okrętów gdańskich i elbląskich przyniosły w efekcie zwycięstwo słabszej liczebnie flocie polskiej. Najważniejszy jest jednak wpływ, jaki bitwa ta wywarła na dalszy przebieg wojny; udaremniła planowaną ofensywę krzyżacką na Żuławach, spowodowała upadek Gniewa i odblokowanie szlaku wiślanego.