Bohaterem książki jest Michał Smajewski / Michel Sima – paryski rzeźbiarz i fotograf, niewiele dotąd znany mimo przynależności do grona najważniejszych twórców epoki, takich jak: Paul Éluard, Max Ernst, Pablo Picasso czy Jean Cocteau. Smajewski pozostał cichym obserwatorem burzliwych przemian społecznych i artystycznych XX wieku, co dokumentował za pomocą aparatu, wykorzystując zarówno utylitarny, jak i artystyczny charakter medium.

To pierwsze opracowanie, które porządkuje nieliczne fakty dotyczące życia artysty, rysuje mapę jego przyjaźni i artystycznych wpływów, stawia pytania o doświadczenie życia w międzywojennym Paryżu, paradygmat powojennej fotografii, surrealizm etnograficzny, ideę retour à l'ordre, funkcjonowanie l'École de Paris de photographie, wpływy modernizmu i tradycji francuskiej w rzeźbie I połowy XX wieku.

Książka ma charakter kolażowy, co oddaje istotę ówczesnego czasu, jego zmienność i różnorodność. Wszystkie wybrane zagadnienia miały na celu przybliżyć odbiorcy rozmaitość procesów toczących się od lat 30. XX wieku we Francji, których doświadczali emigranci pochodzenia polsko-żydowskiego