Monografia zbiera najważniejsze osiągnięcia medycyny ostatnich lat w leczeniu łuszczycy i prezentuje je w oparciu o najnowsze dane z piśmiennictwa oraz wytyczne towarzystw naukowych. Pokazuje od strony praktycznej, jak wdrażać z sukcesem innowacyjne terapie i dobrze interpretować zalecenia oraz odpowiada na wątpliwości, czy można bezpiecznie łączyć różne metody leczenia i jak to zrobić. I w końcu, jak dobrze zrozumieć niezwykle ważne zasady indywidualizacji terapii, które de facto odpowiadają za oczekiwane efekty leczenia, jak też poprawę jakości życia pacjentów. Wiele uwagi zostało poświęconej klasycznym terapiom oraz nowym lekom miejscowym i ogólnym pojawiającym się na horyzoncie leczenia łuszczycy, które już są zarejestrowane bądź znajdują się w fazie badań klinicznych.

Profesor Joanna Narbutt podjęła także cały czas problematyczny dla klinicystów temat - leczenie łuszczycy w ciąży i okresie rozrodczym oraz łuszczycę paznokci. Ważne miejsce zajęła również łuszczyca krostkowa – znacznie rzadziej występująca, ale z uwagi na jej potencjalnie śmiertelny przebieg, a także brak jednoznacznych zasad leczenia, zalecane jest stałe poszerzanie wiedzy w tym zakresie.

Publikacja uwzględnia też temat współistnienia łuszczycy i hidradenitis suppurativa, wraz z wyjaśnieniem jej związku z innymi chorobami oraz omówieniem dostępnych opcji terapeutycznych. Ideą stworzenia niniejszej publikacji było dostarczenie klinicystom praktycznego narzędzia wspierającego ich w codziennej praktyce – zarówno w podejmowaniu decyzji diagnostyczno-terapeutycznych, jak też informowaniu pacjentów o dostępnych możliwościach leczenia tej choroby. Monografia szczególnie rekomendowana jest specjalistom z zakresu dermatologii i wenerologii oraz medycyny rodzinnej, ale też lekarzy w trakcie specjalizacji z tych dziedzin oraz studentów medycyny, którzy chcieliby poszerzyć wiedzę z powyższej tematyki.