Metonimie Zagłady należą do wąskiego grona książek poświęconych najnowszej prozie polskiej o Zagładzie. Linie lektury, jakie proponuje Autorka, wynikają z jej doświadczenia jako recenzentki i historyka literatury. Tym samym Metonimie Zagłady, osadzone w poetyce pracy historycznoliterackiej, są jednocześnie książką krytycznoliteracką, reprezentującą rzadki w pisaniu o literaturze Holokaustu styl myślenia. Zasadniczo, istotne w nim jest to, co w omawianych przez autorkę powieściach nie wydarza się bezpośrednio (nie dzieje się wprost) - czyli zastępujące Zagładę, odległe i współczesne wyobrażenia o niej, które Marta Cuber nazywa "metonimiami Zagłady" i pokazuje ich funkcjonowanie w prozie Ewy Kuryluk, Magdaleny Tulli, Manueli Gretkowskiej, Olgi Tokarczuk, Stefana Chwina, Anny Frajlich, Renaty Jabłońskiej, Mikołaja Łozińskiego, Agnieszki Kłos i innych. Książka przeznaczona jest zarówno dla miłośników najnowszej prozy, jak i literatury o Zagładzie.