Forma podręcznika przypomina raczej zestawienie terminów gramatycznych niż obszerne studium komparatystyczne, gdyż celem Autorki jest zasygnalizowanie podobieństw oraz różnic w nomenklaturze polskiej i francuskiej, a nie o szczegółowe zbadanie i omówienie zjawisk językowych. Kolejne części książki poświęcono poszczególnym poziomom wyróżnionym w strukturze języka: fonologii (fonemy i głoski, procesy fonologiczne, spółgłoski, samogłoski, sylaby, elementy prozodyczne), morfologii (części mowy, rodzajnik, partykuła, rzeczownik przymiotnik, zaimek, czasownik, przysłówek, przyimek, spójnik, wykrzyknik), składni (zdanie proste, zdanie złożone), leksyce (procesy słowotwórcze, derywacja: sufiksalna, prefiksalna, regresywna, niewłaściwa, wyrazy złożone, skracanie). Podręcznik powinien stanowić zachętę do podjęcia próby interpretacji dostrzeżonych różnic oraz do bardziej wnikliwych rozważań nad strukturą i funkcjonowaniem języków, w których zachodzą podobne zjawiska.