Zwierzęta szukają nocy, prawdziwej nocy i jej prawdziwych ciemności. Wędrują przez świat, ale wszędzie trafiają na sztuczne światła: „światła domów, światła samochodów, światła ciężarówek, światła lamp”. Te wprawiają w dezorientację ptaki, sprawiają, że żaby przestają rechotać. Świetlikom uniemożliwiają komunikowanie się, bo ich blask, który jest źródłem informacji dla innych świetlików, staje się niewidoczny. Wiele zwierząt poluje w nocy – jeżeli nie będzie ciemno, niczego nie upolują. Nadmierne wystawienie na sztuczne światło zakłóca funkcjonowanie zwierząt, ale ma też szkodliwy wpływ na rytm dobowy człowieka, powoduje zaburzenia snu, a niejednokrotnie i kłopoty ze zdrowiem. Wróćmy jednak do naszych bohaterów. Zgaście światła! opowiada o wielkiej podróży różnych gatunków zwierząt w poszukiwaniu ciemności. Zwierzęta przepływają wielką wodę, znajdują najdalszą wyspę, której nie dotknęły sztuczne światła człowieka, i wreszcie mogą widzieć naturalne światło nocy, którego tak pragnęły i potrzebowały. Są zachwycone. Gwiazdy migoczą, księżyc świeci, w mroku błyszczą nocne rośliny i owady, tak jak chciała tego Matka Natura. Świat jest zanieczyszczony sztucznym światłem. Jest go tak wiele, że prawie nie widzimy gwiazd. Dostrzegamy mniej niż 1% tego, co mogli dostrzec na nocnym niebie ludzie żyjący w XVII wieku. Wiele dzieci nie ma pojęcia, jak wygląda prawdziwa ciemność nocnego nieba. Jak rozwiązać problem, jeśli nawet nie zdajemy sobie sprawy z jego istnienia? Pomyśl o tym. Ile czasu minęło, odkąd widziałaś/-łeś konstelacje, planety i miliardy gwiazd tworzących Drogę Mleczną? Kiedy ostatnio widziałaś/-łeś świetliki? Zgaście światła! jest piękną wizualnie książką o niezwykle ważnym walorze edukacyjnym. Ta poetycka historia zwierząt wędrujących w poszukiwaniu prawdziwych ciemności skłania do refleksji, czy my ludzie XXI wieku możemy jeszcze dostrzec nad sobą prawdziwie gwieździste niebo. Inspiruje do postawienia pytań o to, co każda i każdy z nas może zrobić, żeby zwierzęta znowu mogły funkcjonować tak, jak tego potrzebują, co możemy zrobić, abyśmy wszystkie i wszyscy mogli kiedyś zobaczyć piękno nocy. Zgaście światła! to piękna i mądra oda do ciemności. Zarazem apel do nas wszystkich o zgaszenie świateł – byśmy wreszcie mogli widzieć.