Książka stanowi monografię wsi Zawadka, leżącej w Małopolsce, w powiecie wadowickim, w gminie wadowickiej. Miejscowość położona jest u stóp Beskidu Małego, zwanego również Andrychowskim. W dawnej Polsce należała do księstwa i starostwa zatorskiego. Od połowy XVI w. była własnością prywatną w rękach wielu rodów szlacheckich. Wieś należała do prastarej fary wadowickiej, a od 1985 r. jest częścią nowej parafii pod wezwaniem św. Piotra Apostoła w Wadowicach. Na terenie Zawadki w 1983 r. zbudowano kaplicę filialną dla uczczenia św. Karola Boromeusza, patrona Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II. We wsi znajduje się ponadto kilka zabytkowych obiektów sztuki sakralnej z przełomu XIX i XX w. W książce po raz pierwszy kompleksowo dokonano przeglądu historii wsi od XV w. po współczesność, z uwzględnieniem zajęć ludności, gospodarki i demografii wsi, stosunków własnościowych, oświaty, kultury i sportu – ze szczególnym uwzględnieniem łucznictwa, głównej dyscypliny sportowej uprawianej przez młodzież z licznymi sukcesami w skali wojewódzkiej, krajowej i międzynarodowej. Wieś ma liczne walory turystyczno-rekreacyjne, ponieważ położona jest na Szlaku Papieskim, wiodącym z Wadowic do Sanktuarium Ludzi Gór na Groniu Jana Pawła II pod Leskowcem. Publikacja wzbogaca wiedzę o dawnym (do 1564 r.) pograniczu śląsko-małopolskim między Królestwem Polskim a dziedzinami książąt śląskich (oświęcimsko-zatorskich) oraz o zwyczajach i życiu codziennym mieszkańców Zawadki i okolicznych miejscowości.