Lecz wprzód nam zgaśnie wszystko to, co znamy, Bogowie się zbiorą u Olimpu bramy. Skrzydlate ich dziecko opuści święte progi, By wśród śmiertelników zaznać bólu i trwogi, A gdy czasy spokoju tworzą bogów słabych, Trwoga, ból i wściekłość czynią bogów trwałych. Więc gdy Hades z zastępem przekroczy Styksu wody, Zeus umęczony niebiańskie opuści ogrody. Wszak Olimp nie upadnie, opuszczony stanie, Na czarnego boga każde zawołanie. Strzeżcie się, śmiertelni, czas bogów nadchodzi… (fragment książki)