„Nazywają siebie dziećmi wdowy, nawiązując do biblijnej legendy o Hiramie, budowniczym Świątyni Salomona, który w Starym Testamencie występuje jako „syn wdowy”. W dobie Oświecenia określili się jako dzieci Światła — „les fils de la Lumière” — manifestując tym samym swoje związki z oświeceniową filozofią i ideałem życia. Członków wspólnoty, którą tworzą, traktują jak braci i tak też nazywają, ale zasadą braterstwa pragnęliby objąć wszystkich ludzi. Tych zaś uważają za równych sobie — bez względu na ich narodowość, kolor skóry, religię, przekonania, poglądy polityczne czy pozycję społeczną i materialną. Kierują się ideami wolności (hasło ludzie wolni są braćmi), tolerancji, a zwłaszcza dobra wspólnego. Wolność — równość — braterstwo — zanim stały się zawołaniami Rewolucji Francuskiej i nabrały politycznej treści, zrodziły się na długo przed nią w lożach, czyli strukturach organizacyjnych masonerii; posiadały jednak nie polityczny, a czysto etyczny charakter.” „Uważnego czytelnika, obeznanego z problematyką inicjacji, zaniepokoić może tytuł tej książeczki: Sekrety masonów. Pierwszy stopień wtajemniczenia po raz wtóry. Czy można zostać wtajemniczonym powtórnie lub powtórnie ochrzczonym? Oczywiście, że nie! Można jednak zapoznać się na nowo z książką wcześniej powstałą, nie tylko zmienioną i uzupełnioną, lecz napisaną niejako na nowo. Taki jest właśnie status drugiego wydania Sekretów masonów. Pierwszy stopień wtajemniczenia.” Tadeusz Cegielski urodził się w 1948 roku w Krakowie, ale większość życia spędził w Warszawie. Ponad 35 lat temu inicjowany został do działającej w podziemiu od 1961 roku Loży „Kopernik”. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim, później zrobił tam doktorat z dziejów Niemiec i w końcu habilitację. Twierdzi, że jego rozprawa zat. Ordo ex Chao (1994, przekład niem. 2020) była pierwszą habilitacją w Polsce poświęconą historii idei masonerii. W 1992 roku wraz z grupą przyjaciół z UW założył czasopismo naukowe „Ars Regia” podejmujące problematykę wolnomularstwa. Periodyk, którego był redaktorem naczelnym i wydawcą, ukazywał się do 2013 roku. Z ruchem wolnomularskim związany jest do dziś; pełnił w nim rozmaite funkcje, a w latach 2000-2003 był Wielkim Mistrzem Wielkiej Loży Narodowej Polski (WLNP). Opublikował kilkaset tekstów naukowych, w tym szereg monografii poświęconych historii kultury, historii intelektualnej i dziejom masonerii.