Julian Waszkiewicz (1909–1978) był farmaceutą, właścicielem apteki w Warszawie, człowiekiem bardzo zaangażowanym w sprawy zawodowe, a także udzielającym się społecznie na wielu polach. Wspomnienia dotyczą głównie okresu okupacji, koncentrują się wokół życia mieszkańców kamienicy na warszawskiej Pradze na ul. Targowej 47 oraz wokół wydarzeń zawodowych, w których Julian Waszkiewicz uczestniczył w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Zawierają także dziennik jego żony Ireny, który prowadziła podczas wysiedlenia z Warszawy w 1944 roku.