Do mecenasa Ruszyńskiego zgłasza się zrozpaczona kobieta. Kilka miesięcy wcześniej zaginął jej czteroletni synek Januszek. Był wtedy pod opieką sąsiadki, która wyszła do sklepu z nim i swoimi dziećmi. Miały one czekać na jej powrót przed wejściem, jak to często robili, ale tym razem Januszek zniknął. Nie przysłano żądania okupu, zresztą matka nie jest majętna. W pobliżu jest Wisła, więc milicja podejrzewała utonięcie, ale ciała nie znaleziono i po upływie regulaminowego czasu zadecydowano o umorzeniu śledztwa. Ruszyński, powodowany litością dla zbolałej matki, prosi swoich znajomych milicjantów, aby jeszcze raz przyjrzeli się sprawie. Szybko ustalają, że kilka dni przed zaginięciem Januszka ktoś pobierał z urzędu odpis jego aktu urodzenia, podobno dziadek, który na dodatek nie znał dokładnych danych dziecka. Ponadto mecenasowi udaje się dowiedzieć od kilkuletniej córki sąsiadów, że feralnego dnia obca pani częstowała dzieci cukierkami. Wszystko wskazuje na to, że chłopiec został uprowadzony.