Kossakowski stworzył bohatera wrażliwego, inteligentnego, twórczego. Realista zderzony z losem, którego sam jest sprawcą, człowiek, często samotny na orbicie politycznych i ekonomicznych uwikłań, wydaje się postacią romantyczną, skazaną może nie tyle na wielkość, co na uciążliwe przezwyciężanie smutnej rzeczywistości, codziennych trudów, chorób i złych przeczuć. Zna świat i ludzi od podszewki, a realizm Socjalistyczny, gdzie jednostka zdobywała szlify przodownika pracy, traktuje niejednokrotnie niczym przykrą konieczność. Na bazie wspomnień autor podejmuje temat wciąż powracających naszych polskich obaw, lęków i obiektywnie ocenia sytuację Polaka wśród Ukraińców. „Niełatwo było nam obcować z nimi. Niemców z usłużnością na rękach nosić gotowi, ale na dźwięk naszej polskiej mowy, w bezpośrednich z nami kontaktach, diametralnie zmieniali wyraz twarzy i wyostrzali wzrok”. Autor sięgnął głęboko w przeszłość literacką, kulturową i cywilizacyjną, co powoduje, że powieść "My z Wieży Babel i okolic" posiada silną, bo prawdziwą konstrukcję.