Niniejsze opracowanie omawia czołgi Carro Armato M13/40 i M14/41. Czołg M13/40 powstał jako rozwinięcie wcześniejszego czołgu M11/39, produkowanego w latach 1939-1940. Podstawową modyfikacją było przeniesienie głównego uzbrojenia - armaty kalibru 47 mm z kadłuba do wieży, dwa karabiny maszynowe zostały zamontowane w kadłubie i karabin maszynowy, sprzężony z armatą, w wieży. Czołgi M13/40 i M14/41 były używane bojowo przez armię włoską w latach 1940-1943 na froncie afrykańskim: w Libii, Egipcie i Tunezji, na Bałkanach (1940-1941), podczas walk na Sycylii w 1943 roku i wreszcie podczas walk z Niemcami we wrześniu 1943 roku.