Książka o getcie w Terezinie (niem. Thersienstadt Ghetto), w pobliżu Litomierzyc w północnych Czechach, powstała w ramach projektu "Europa według Auschwitz".

Jest to swoista kronika-reportaż oparta niemal wyłącznie na relacjach więźniów i zeznaniach SS-manów. W twierdzy Terezin w 1940 r. Niemcy utworzyli więzienie Gestapo, a następnie getto, które pełniło rolę obozu przejściowego i tranzytowego dla Żydów z ówczesnego Protektoratu Czech i Moraw, a później dla ludności z Niemiec, Austrii, Holandii, Danii, Słowacji i Węgier. Do maja 1945 r. przez Terezin przeszło ok. 155 000 mężczyzn, kobiet i dzieci. Około 35 000 zginęło w samym Terezinie, a kolejne 83 000 deportowano i zamordowano w niemieckich obozach zagłady na wschodzie (gł. W KL Auschwitz-Birkenau), część zginęła w obozach pracy w III Rzeszy i podczas marszów śmierci pod koniec wojny.

W Polsce tragiczna historia Theresienstadt Ghetto jest prawie nieznana.