Profesor Irena Rolska (KUL): „Książka Pijarski Joli Bord stanowi wynik długoletnich badań Ryszarda Mączyńskiego nad zakonem pijarów, który wniósł wielki wkład w rozwój oświaty w okresie I Rzeczypospolitej. Utworzone w 1740 roku przez Stanisława Konarskiego warszawskie Collegium Nobilium odegrało znaczącą rolę w kształtowaniu nie tylko wiedzy, lecz również postaw patriotycznych młodzieży szlacheckiej. Wydarzenia polityczne początku XIX wieku zmusiły pijarów do przeniesienia tej placówki na teren podmiejski zwany Joli Bord. Autor poświęcił swe rozważania wszechstronnemu omówieniu dziejów utworzonego tam – dzięki staraniom rektora Kajetana Kamieńskiego – nowego jej wcielenia: Konwiktu Żoliborskiego (1811–1832), przygotowując pierwszą pełną, opartą na źródłach archiwalnych monografię tej szkoły, będącej jedną z najważniejszych instytucji edukacyjnych czasów porozbiorowych”. Profesor Mariusz Ausz (UMCS): „Autor podjął bardzo ambitną, interdyscyplinarną i złożoną problematykę. Doskonale orientując się w specyfice zakonu Scholarum Piarum, umiejętnie przeanalizował uświęcony tradycją i obwarowany wieloma przepisami charakter Konwiktu Żoliborskiego. Dokonał niezwykle ciekawej i trafnej analizy porównawczej ujawnionych źródeł. Monografię cechuje logiczna struktura, rzeczowość, przejrzystość i kompletność tez. Strona merytoryczna publikacji jest bez zarzutu. Cenne dopełnienie stanowią aneksy, zwłaszcza opatrzony krytycznym komentarzem Opis historyczny Konwiktu Warszawskiego pióra Kajetana Kamieńskiego. Warto podkreślić, że Ryszard Mączyński ma obszerny dorobek dotyczący dziejów zakonu Szkół Pobożnych. Dzięki temu obraz wyłaniający się z kart książki jest tak bogaty i gruntowny, stanowi bowiem efekt wieloletnich doświadczeń badawczych”.