Autor od chwili wybuchu I wojny światowej zapisywał codzienne fakty i wrażenia. Czynił to aż do wyborów do pierwszego Sejmu RP w 1919 r. Z dokładnością i żywą plastycznością przedstawia realia panujące w carskiej Rosji, rewolucję lutową, administrację Kiereńskiego, tworzącą się Armię Polską w Rosji, wreszcie przewrót bolszewicki i rządy czerwonych komisarzy, którzy wtrącili go do więzienia.

Władysław Glinka – ur. 1864. Pochodził z rodziny ziemiańskiej, posiadającej dobra m.in. w Ostrołęckiem. Po powrocie ze studiów we Francji zajął się gospodarstwem rozpoczynając hodowlę szwyców (rasa bydła) oraz koni półkrwi angielskiej. Prowadził działalność w licznych organizacjach społeczno-gospodarczych. Tłumacz, przekładał m.in. encykliki Leona XIII. Ultramontanin. Działacz Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, następnie Stronnictwa Polityki Realnej. Aktywny także w Centralnym Komitecie Obywatelskim Królestwa Polskiego w Rosji, Komitecie Narodowym Polskim oraz Polskim Towarzystwie Pomocy Ofiarom Wojny. Po rewolucji bolszewickiej aresztowany i osadzony w więzieniu. Zwolniony w listopadzie 1918 r., powrócił do Polski, gdzie zaangażował się w działalność polityczną. Zmarł w 1930 r., pochowany na cmentarzu w Rzekuniu k. Ostrołęki.