"Fons Vitae" jest tomem, który odbiega od zdaje się dominującego ostatnimi czasy nurtu poezji "prostej", minimalistycznej, oszczędnej w formie. Utrzymany jest raczej w konwencji poezji klasycznej. Jego tytuł nie jest przypadkowy, albowiem Autorzy odnoszą się wprost do owego "źródła życia", które dominuje ich postrzeganie świata i siebie samego, jak i siebie nawzajem. Jest też specyficznym wyznaniem uczuć, ale to, czym jest naprawdę, najlepiej oceni już Czytelnik.