Wraz z likwidacją warszawskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego pod koniec 1954 r. zdecydowano o utworzeniu Urzędu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego m.st. Warszawy. W ten sposób przedłużono trwanie stołecznej części policji politycznej PRL. Jej aktywności w okresie przejściowym 1954–1956 poświęcona jest niniejsza książka. W publikacji omówiono najważniejsze aspekty funkcjonowania tego urzędu w fazie przejściowej. Wśród nich znalazły się formalne podstawy jego funkcjonowania, najważniejsze problemy warszawskiej bezpieki, stosowane przez nią środki pracy oraz rezultaty jej działań. Przedstawiono Urząd do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego m.st. Warszawy jako miejsce pracy i urzędowania, przeanalizowano aspekty socjalno-bytowe, przenikanie się sfery służbowej i prywatnej życia funkcjonariuszy. W dołączonym aneksie znalazło się kilka ważnych dokumentów ówczesnego KC PZPR oraz kierownictwa bezpieki – Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów.