W obliczu wyzwań, jakie niesie współczesna kultura, a religia coraz częściej bywa sprowadzana do rodzaju terapii poprawiającej dobre samopoczucie, podstawowe doktryny Kościoła dla wielu katolików stają się niezrozumiałe. Przeprowadzone badanie stawia fundamentalne pytanie: jak pielgrzymowanie sprzyja kształtowaniu cnót kardynalnych – roztropności, męstwa, sprawiedliwości i umiarkowania – i harmonizowaniu władz duszy w kierunku celu ostatecznego? Wywiady z pielgrzymami ujawniły głębokie, terapeutyczne oddziaływanie pielgrzymowania, które nie tylko harmonizuje wewnętrzne życie człowieka, ale także pomaga odnaleźć ważne duchowe odniesienia w świecie, gdzie aktywności typowo turystyczne ograniczają się do poprawy parametrów psychiki (m.in. w znaczeniu mindfulness), podniesienia jakości życia (w znaczeniu well-being) czy też pełnią rolę formy relaksu.