Pisząc niniejszą książkę, wykorzystałem zasoby archiwów państwowych w Poznaniu (i oddziału w Pile) oraz Bydgoszczy, prasę codzienną z lat 1918–1920 („Kurier Poznański”, „Dziennik Poznański”, „Dziennik Bydgoski”, „Bromberger Tageblatt”), niepublikowane zbiory wspomnień zgromadzone w Czytelni Zbiorów Specjalnych w Bibliotece UAM, czarnkowskiej filii Biblioteki Pedagogicznej w Pile, Archiwum Szkoły Podstawowej im. Powstańców Wielkopolskich w Rosku i Muzeum Okręgowym im. Stanisława Staszica w Pile. Wyjątkowe cenne były edycje źródeł odnoszących się do politycznych i militarnych aspektów wielkopolskiej drogi ku Niepodległej, a także powstałe w ciągu ostatnich 100 lat zbiorowe syntezy poświęcone Powstaniu Wielkopolskiemu. Na szczególne uznanie zasługują prace badaczy z okresu międzywojennego, którzy w skali mikroregionalnej opisywali czyn zbrojny lokalnych formacji wojskowych oraz stopniowe przejmowanie przez Polaków władzy politycznej i administracyjnej. Publikacje te stały się podstawą licznych lokalnych opracowań powstałych po 1989 roku, do czego przyczynił się rozwój wspólnot samorządowych, terenowych placówek muzealnych i stowarzyszeń historycznych. Przy opisie wydarzeń militarnych wielce pomocne okazały się też listy strat osobowych opublikowane przez polskich i niemieckich historyków. Sprawne wyszukiwanie materiałów umożliwił wirtualny katalog pn. „Cyfrowe Archiwum Powstania Wielkopolskiego”. Dane osobowe weryfikowano na podstawie informacji udostępnionych przez działaczy Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego „Gniazdo” w bazach danych zatytułowanych: „Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym”, „Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego” i „Wielkopolscy księża od XVIII do XX wieku”. (fragment Wprowadzenia)