Publikacja zawiera dokumenty opisujące zbrodnię pomorską 1939 – czyli eksterminację polskiej ludności cywilnej, pacjentów szpitali psychiatrycznych oraz ludności żydowskiej na terenie 23 powiatów przedwojennego województwa pomorskiego w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej. Tom I dotyczy powiatów: morskiego (z powiatem miejskim Gdynia), kartuskiego, kościerskiego, tczewskiego, starogardzkiego, świeckiego, chojnickiego, tucholskiego i sępoleńskiego. Dokumenty pochodzą przede wszystkim z dwóch źródeł: akt śledztw prowadzonych przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Gdańsku wraz z Referatem Śledczym w Bydgoszczy oraz akt śledztw Centrum Badania Zbrodni Narodowosocjalistycznych w Ludwigsburgu koło Stuttgartu. Pierwsze pozwalają poznać perspektywę ofiar, drugie – sprawców. Dokumenty zebrane w tomie obrazują terror niemiecki we wszystkich powiatach przedwojennego województwa pomorskiego oraz pokazują jego wyjątkowość w skali całej okupowanej Polski. Masowe egzekucje nie były jednorazowymi masakrami, które wydarzyły się w kilku miejscach, ale objęły cały obszar Pomorza Gdańskiego i Kujaw. Zbrodnia pomorska 1939 stanowiła element niemieckiej polityki okupacyjnej, której celem było „odpolszczenie” (Entpolonisierung) polskiego Pomorza i przeobrażenie go w „rasowo czyste” Prusy Zachodnie. Jej istotnym elementem była eksterminacja pacjentów szpitali psychiatrycznych i pomorskich Żydów. Po nieudanej