Globalny kryzys finansowy lat 2007–2009 ujawnił wiele zagrożeń dla systemu finansowego związanych z działalnością instytucji finansowych ważnych systemowo. Ze względu na swoją wielkość, wewnętrzne powiązania, złożoność, działalność transgraniczną generowały one ryzyko systemowe. Skłoniło to władze publiczne do udzielenia pomocy na niespotykaną dotąd skalę. Wysokie koszty interwencji podjęte w celu stabilizacji tych instytucji zwróciły uwagę na problem efektywności i skuteczności tych działań. Niniejsze opracowanie jest rozwinięciem owej problematyki. Celem monografii jest omówienie mechanizmów stabilizacji banków ważnych systemowo w czasie kryzysu lat 2007–2009, a następnie porównanie efektywności i skuteczności przeprowadzonych programów interwencji publicznych w Stanach Zjednoczonych i krajach strefy euro w latach 2008–2014. Książka łączy rozważania teoretyczne z badaniami empirycznymi. „Monografia naukowa porusza ważną i aktualną problematykę dla sektora bankowego, jak i całego sektora finansowego, zarówno dla nauki i teorii finansów, jak też praktyki gospodarczej. Podjęta problematyka i sposób jej ujęcia są oryginalne i twórcze. Autorka przeprowadziła szerokie studia literaturowe, bazując na ponad 300 pozycjach bibliograficznych, w dużej mierze anglojęzycznych”. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Waliszewskiego, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu