Celem niniejszej książki jest analiza stanu komunikacji Kościoła instytucjonalnego w Polsce na platformie Twitter (obecnie X) oraz opracowanie modelu komunikacji eklezjalnej, który – z uwzględnieniem specyfiki, funkcji i mechanizmów poszczególnych mediów – może zostać zastosowany również na innych platformach społecznościowych. Autor przeprowadził badania nad obecnością Kościoła w mediach społecznościowych, obejmujące analizę liczby prowadzonych kont, charakteru publikowanych treści, poziomu interakcji oraz zasad dwustronnej komunikacji, co pozwoliło na wypracowanie odpowiedniego modelu. Autor przedstawia model komunikacji – schemat obecności i formę komunikowania treści przez oficjalne konta diecezji w serwisie społecznościowym Twitter (X). Platforma ta, mimo że nie zajmuje pierwszego miejsca wśród najpopularniejszych platform społecznościowych w Polsce, notuje ciągły wzrost użytkowników. Jest najszybszym środkiem, jeśli chodzi o przekaz wiadomości, także jako oficjalny komunikator instytucji, firm czy polityków. Twitter ma cechy „eklezjalne”. Można w nim komunikować się ze wszystkimi użytkownikami na całym świecie; jest to bardzo dobrze indeksowany serwis w najpopularniejszej wyszukiwarce internetowej Google. Twitter posiada kilka istotnych cech. Na tej platformie wszyscy użytkownicy są równi, niezależnie od tego, czy są wielką korporacją czy zwykłym użytkownikiem – nie ma podziału na status użytkownika. Jest to narzędzie proste w obsłudze, które daje wiele możliwości w komunikacji Kościoła instytucjonalnego.