Wartka, zamazująca granice między gatunkami rozmowa form, czasów, prawd i fikcji. Jest tu renesansowy artysta z lat sześćdziesiątych XV wieku. Jest dziecko dziecka lat sześćdziesiątych XX wieku. Dwie opowieści o miłości i niesprawiedliwości splatają się w jedną niezwykłą historię, gdzie czas staje się ponadczasowy, struktura zrywa ze schematem, wiedza przechodzi w tajemnicę, fikcja w rzeczywistość – i wszystkie przyjęte założenia dostają drugą szansę. Powieść o wszechstronności sztuki, która wzoruje się na malarskiej technice freskowej, tworząc oryginalny literacki odpowiednik szkatułki z podwójnym dnem.