Czyta Jerzy Stuhr

Daleko w morzu woda jest tak niebieska jak płatki najpiękniejszych chabrów i tak przezroczysta jak najczystsze szkło, ale bardzo głęboka, tak głęboka, że żadna kotwica nie sięga tam dna; wiele wież kościelnych trzeba by postawić jedną na drugiej, by sięgnąć z dna na powierzchnię. Tam właśnie żyją mieszkańcy morza.