Paradoks daru rozgrywa się między nieświadomością, która uwalnia od zadłużenia, a rozpoznaniem, które pozwala na dziękczynienie. Pytanie o warunki możliwości tego paradoksu przeradza się w najważniejsze wyzwanie rzucone filozofii kwestię relacji z tym, co inne. Spotkanie fenomenologii Mariona i dekonstrukcji Derridy we wspólnej dyskusji o darze wydaje się nie tylko potrzebne do zrozumienia myśli obydwu autorów, lecz stanowi jedną z ciekawszych dyskusji zapowiadających nowy kształt dialogu religii i filozofii w myśli współczesnej.