Współczesne konflikty zbrojne w krajach takich, jak Afganistan, Sudan czy była Jugosławia, w odróżnieniu od klasycznych wojen międzypaństwowych, uniezależniają się od polityki. Coraz mniejsze znaczenie mają w nich także tradycyjne zasady prowadzenia wojen. Eskalacji przemocy towarzyszy natomiast rozwój ideologii nacjonalistycznych i fundamentalistycznych, deformujących tożsamości narodowe i religijne. Jednocześnie w cieniu przemocy tworzą się regularne gospodarki wojenne. W efekcie wojna utrwala się i stopniowo przekształca wszystkie dziedziny życia społecznego. Co dzieje się ze społeczeństwem dotkniętym nieraz kilkudziesięcioletnim konfliktem zbrojnym? Autor poszukuje odpowiedzi na gruncie teorii systemów społecznych Niklasa Luhmanna, będącej jednym z najważniejszych dokonań współczesnej socjologii. Podjęta refleksja jest zarazem krytycznym rozwinięciem tej teorii.