Ta książka nie jest i nie może być spójną wizją twórczości obu autorów, nie jest zarysem systemu, nie ma charakteru monografii, w żaden sposób nie stanowi pełni, całości, niczego obiektywnie nie reprezentuje.

To rozmowa o podmiocie i świecie z dwoma największymi myślicielami XX wieku (tak, Sade'a odkrył dla nas wiek XX), z pięknymi bohaterami, Ludźmi Symbolicznego, jak mówił Jacques Lacan, którzy spotkali na horyzoncie podmiotowość naszych czasów. Rozprawa ta traktuje o tej właśnie podmiotowości, zawsze już wprzęgniętej w zjawiska i struktury Symbolicznego: rewolucję, teatr, prawo.