Szkoły waldorfskie są znane ze swej awangardowej roli w dążeniach o niezależność szkół od instytucji państwowych oraz innych grup nacisku. Są również pionierami w zakresie struktur organizacyjnych opartych na kolegialnych samorządach złożonych z nauczycieli i rodziców. Szkoły waldorfskie opracowują własne programy nauczania, korzystając przy tym z doświadczeń innych szkół. Książka pod redakcją Martyna Rawsona i Tobiasa Richtera jest udanym przykładem takiego programu nauczania. Został on samodzielnie opracowany przez zespół młodych angielskich nauczycieli we współpracy z Uniwersytetem w Plymouth i może stanowić inspirujący przykład dla tych wszystkich, którzy zadają sobie dziś następujące pytanie: Jak w nowy sposób wykorzystać to, co w dwudziestym wieku zainicjował ruch pedagogicznej reformy? Johannes Kiersch