Książka nie jest klasycznym podręcznikiem historii prawa; stanowi raczej przekrojowy przegląd występujących w niej stanowisk i szkół. Autor skoncentrował się na dwóch klasycznych problemach filozofii prawa: co to jest prawo i jak jest ono poznawane. W podręczniku wyróżnia się dwie perspektywy uprawiania filozofii prawa. Pierwsza jest spojrzeniem od wielkich systemów filozoficznych ku prawu, drugą stanowi refleksja nad prawem, która od zawodowego namysłu prawników nad zjawiskami prawnymi podąża ku filozofii. Okazuje się, że oba sposoby uprawiania filozofii prawa są względnie niezależne i posiadają własne listy głównych problemów i stanowisk.