Książka ta zrodziła się z przekonania, że dopiero teraz, w XXI wieku, możemy w pełni zrozumieć intuicje Czesława Miłosza. Dopiero dziś stajemy się jego współczesnymi. Co przez to rozumieć Przede wszystkim jego uporczywą myśl o erozji wyobraźni religijnej. Zakłada ona coś więcej niż tylko wyludnianie się kościołów. Proces ten wiąże się z tym, co historycy idei nazywali odczarowaniem, zaćmieniem Boga, pękaniem wielkiego łańcucha bytu, wydziedziczeniem umysłu. Miłosz zrobił w Polsce najwięcej, by opisać skalę bezdomności współczesnego człowieka. Książka ta pokazuje, jak gruntownie przemyślał te zjawiska i jak mocno wierzył, że zrujnowany ogród zakwitnie od nowa.