Czarna szabla to biała broń do mokrej roboty. Dobywana z pochwy przez szlacheckich awanturników, rębajłów i zawodowych żołnierzy wyjaśnia Jędrzej Kitowicz w Opisie obyczajów za panowania Augusta III. W tym świecie kocha się na zabój, walczy na śmierć i życie. W głowach buzuje spieniona sarmacka łacina, w uszach o ile nie podgolono ich na sejmiku słychać świst szabli, a w ustach czuć smak wina i świeżo przelanej krwi. Dostałem tą książką przez łeb, jakbym dostał szablą czarną szablą. Doskonały pretekst, żeby porzucić ten łzawy padół i spędzić kilka wspaniałych wieczorów wśród stepów, honorowych ludzi i prostych reguł. To brutalny, ale piękny świat, który odszedł, a mimo to dzięki Komudzie pojawia się znowu na wyciagnięcie ręki. Echwynająć by pana Dydyńskiego Jarosław Grzędowicz, autor Pana Lodowego Ogrodu