Pedagogika przeżyć w przeszłości budziła wiele kontrowersji. Dziś metodę tę doceniającą rolę przygody i głębokiego wrażenia uważa się za idealną drogę efektywnej edukacji i uczenia się. Te cechy sprawiają, że wykorzystuje się ją w niemal wszystkich dziedzinach pedagogicznej praktyki: w wychowaniu domowym, w pracy z młodzieżą lub z osobami upośledzonymi, w szkoleniu zawodowym dorosłych, a nawet w kształceniu uniwersyteckim. Nadto ciągle jest ona przedmiotem empirycznych badań. Książka Wernera Michla syntetycznie wprowadza w najistotniejsze założenia pedagogiki zorientowanej na działanie i przeżycie. Autor w sposób jasny, zwięzły i precyzyjny omawia w niej kluczowe dla tej gałęzi wiedzy zagadnienia dotyczące: przeżyć, metod ich opisu i sposobu wdrożenia zdobytego doświadczenia w życie codzienne. Jak bowiem podkreśla, górska wspinaczka, zjazd na linie czy morska żegluga dostarczają wiele radości i niezapomnianych doznań, ale bez refleksji i włączenia tych wrażeń w całokształt doświadczenia pozostają one jedynie sposobem spędzania wolnego czasu.