Zamach na Jana Pawła II oraz inwigilacja, ściganie, porwanie i zabójstwo ks. Jerzego były sumą, ukoronowaniem, kwintesencją, kombinacją wszystkich prawie morderczych środków, jakimi posługiwały się tajne służby komunistyczne. Gdyby nie tragizm, byłaby piękna w swojej klasyczności. Podpalenie, podrzucenie broni, fałszerstwa, fałszywe zeznania, szantaż, nielegalne ograniczenie wolności, naruszenie niezawisłości sędziów, kradzież mienia publicznego, niedozwolone szafowanie nim na cele sprzeczne z ich oficjalnym rozchodowaniem.