Na książkę składa się zbiór studiów stanowiących próbę synkretyzującego ujęcia poglądów filozoficzno-ideowo-społecznych Aleksandra Świętochowskiego, którego głos był z uwagą wysłuchiwany zarówno w czasie konstruowania programu działań politycznych tuż po powstaniu styczniowym, jak i długo po zakończeniu I wojny światowej. Praca pokazuje Świętochowskiego jako myśliciela, publicystę, dziennikarza i pisarza, który żył i tworzył w okresie pozytywizmu, Młodej Polski oraz dwudziestolecia międzywojennego. I - co ciekawe - nie tyle pokazuje na nowo Świętochowskiego-pozytywistę, ile przynosi ciekawe informacje o nim jako dojrzałym lub sędziwym, a wciąż młodym duchem człowieku, który odnosi się do rzeczywistości współczesnej J. Piłsudskiemu, B. Leśmianowi, Cz. Miłoszowi.