W zbiorze wierszy Żart Pana Boga Wiesław Zieliński z właściwą mu prostolinijnością dzieli się z czytelnikiem swoim światopoglądem religijnym. Utwory te uzmysławiają, że zagadki ludzkiego bytu człowiek nie rozwiąże, siedząc w bibliotekach i wertując mądre książki teologiczne lub odwołując się nieznużenie do katechizmowych definicji. Trzeba uparcie szukać samemu, często po omacku, w cichej mistyce szarego dnia. A jeśli jest się poetą, trzeba o tym szukaniu pisać wiersze. Wiesław Zieliński in his collection of poems "The joke of Lord God" shares his religious philosophy of life with the readers in a proper to him straightforward and direct way. These poems make us aware that a mystery of the human existence can't be revealed by sitting in libraries and reading wise theological books or by appealing to hackneyed catechism definitions. We need persistently to look for by ourselves, very often gropingly in the silent mystique of an ordinary day. And if somebody is a poet it is necessary to write poems for him.