Autor uważa, że choć myśl marksistowska pozostaje od lat w stadium głębokiego kryzysu, to jednak bez względu na to, jakie miejsce zajmuje marksizm w kulturze filozoficznej końca dwudziestego stulecia, i bez względu na to, jakie miejsce zajmie w następnych latach, tradycja marksistowska - zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie tego słowa - stanowić będzie jeden z istotnych punktów odniesienia w pracy filozoficznej przyszłych pokoleń. Marksizm, być może, ulegnie przezwyciężeniu, w żadnym wszak razie nie będzie zapomniany.