Książka "Komunikowanie się Polaków w latach 1944-1989" składa się z artykułów, które przybliżają realia funkcjonowania komunikacji i informacji w warunkach ustrojowych PRL. Nie tworzą one reprezentatywnego obrazu całości, zwłaszcza w porównaniu do ujęć monograficznych okresu dziejów, o którym mowa (liczące się w literaturze przedmiotu opracowania historyczne i historycznoliterackie dotyczące choćby socjalizmu), lecz stanowią przykład refleksji badawczej nad nacechowaniem komunikacyjnym przestrzeni zdominowanej przez ideologię. W większości autorzy artykułów koncentrują się na analizie prasy, lecz w książce znajdują się także opisy problemów związanych na przykład z filmem czy z cywilizacyjno-technicznymi aspektami komunikacji rozumianej w kategoriach logistycznych.