Napisana w formie pamiętnika sfabularyzowana historia pierwszych trzydziestu lat życia ostatniej chińskiej cesarzowej znanej w historii jako Cixi (1835-1908), a w powieści nazywanej Orchideą. Po smierci ojca, byłego gubernatora prowincji Wuhu, jej rodzina popada w ubóstwo. Nie chcąc poślubić swojego opóźnionego w rozwoju kuzyna, siedemnastoletnia Orchidea, dziewczyna niezwykłej urody, staje w Pekinie do ogólnokrajowego konkursu na przyszłą małżonkę mlodego cesarza Xianfenga. Wybrana spośród kilku tysięcy kandydatek na nałożnice, zostaje jedną z siedmiu oficjalnych żon cesarza. Mieszka w przydzielonym jej Pałacu Skoncentrowanego Piękna, uczy się dworskiej etykiety, zabiega o względy męża. Jako jedyna z jego małżonek rodzi mu syna - następce tronu Tongzhi. Walczy o swoją pozycję na dworze, powiększa zakres swojej władzy, zdobywa tytuł Cesarzowej Zachodu. Choć współcześni uważają Cixi za despotkę, Min sportretowała ją jako pełną wdzięku i uczuć kobietę, głę