Wojny napoleońskie na okres kilkunastu lat zmieniły mapę Europy. Po złamaniu przez Napoleona sił IV koalicji w 1807 roku zapoczątkowany został trwający aż do 1813 roku okres hegemonii Francji na starym kontynencie. Seria zwycięskich kampanii toczonych przez cesarza doprowadziła do powstania w Europie całego systemu państw satelickich, podporządkowanych napoleońskiej Francji. Kres tej hegemonii nastąpił w wyniku dwóch wydarzeń nieudanej wyprawy na Rosję i podkopującej siły Cesarstwa, niekończącej się wojny na Półwyspie Iberyjskim. Wojna w Hiszpanii była dziwną wojną. Napoleon starał się kierować działaniami z Paryża, nie mając jakiegokolwiek pojęcia o realiach, w jakich przyszło prowadzić jego generałom kampanie za Pirenejami. Wśród tych działań szczególną rolę miały odegrać operacje Louisa-Gabriela Sucheta, zdaniem wielu, w tym i samego Napoleona, najzdolniejszego z dowódców francuskich. To właśnie od nich mamy zamiar rozpocząć prezentację cyklu publikacji poświęconych wojnom napoleońskim. Z uwagi na obszerność tematu problematyce związanej z operacjami marszałka Sucheta poświęcono aż dwa tomy. W pierwszym z nich zostały omówione między innymi: bitwy pod Alcaniz, María i Belchite, działania militarne w Aragonii i Walencji na przełomie 1809 i 1810 roku, oblężenie Léridy, Mequinenzy i Tortosy oraz zdobycie Tarragony. Tematem tomu drugiego będą: wyprawa do Katalonii, bitwa pod Saguntem, zajęcie Walencji, operacje prowadzone w 1812 roku i pierwszej połowie 1813 roku oraz dzieje odwrotu do Francji. W planach autora są kolejne publikacje poświęcone końcowemu etapowi wojny Napoleona na Półwyspie Iberyjskim.