Książka ta odkrywa Michała Montaigne', który nikogo nie interesował - z jego poglądami politycznymi i przygodami intelektualnymi w tej dziedzinie. To Montaigne, który w każdym zdaniu musiał liczyć się z najwnikliwszą, najdrażliwszą i najokrutniejszą cenzurą - i Montaigne, który wybierał się do Polski, ówczesnej zrealizowanej utopii tolerancji, spokoju i dobrobytu. Jak się okaże, tej utopii nie znają i polscy czytelnicy XXI wieku, przyzwyczajeni do potępienia całej polskiej przeszłości.