Boso, ale w ostrogach to rzecz o życiu Stanisława Grzesiuka przywołująca klimat warszawskiego przedmieścia, gwar stołecznych ulic choć niekoniecznie tych położonych w sercu miasta - i cwaną lokalną ferajnę. To książka pełna wspomnień z dzieciństwa i młodości okresu niełatwego, spędzonego w biednym, robotniczym środowisku przedwojennej Warszawy, w której za pępek świata musiał wystarczyć swojski Czerniaków, zaś pozostawiona sama sobie młodzież urzędowała przeważnie na rogu. Barwna, napisana ujmującym językiem opowieść porywa i zaraża optymizmem, tak charakterystycznym dla wspomnień Grzesiuka i jego spojrzenia na świat. A świat to przecież niełatwy dla młodego chłopca, któremu przychodzi zmierzyć się z rzeczywistością naznaczoną widmem wojny. Jednak jest to też świat, którym rządzą żelazne prawa i złote zasady, a honor i życiowa dewiza: boso, ale w ostrogach pozwalają wyjść cało z każdej opresji. Stanisław Grzesiuk (1918 - 1963) polski pisarz, pieśniarz, z zawodu elektromechanik. Działacz społeczno-lewicowy, antyklerykał i ateista. Autor i wykonawca piosenek: "Siekiera, motyka", "U cioci na imieninach", "Nie masz cwaniaka nad warszawiaka" oraz "Komu dzwonią". Czyta Arkadiusz Bazak.