Wiele się ukazuje książek poświęconych nauce fotografowania, ale rzadko są to podręczniki omawiające kwestie kompozycji zdjęć. Temat ten trudno bowiem skodyfikować i przedstawić pod postacią łatwego do opanowania programu. Wśród książek o kompozycji zdjęć pozycja Język fotografii jest wyjątkowa. DuChemin przedstawia tu rozwijaną przez siebie od pewnego czasu koncepcję języka wizualnego. Pokazuje czytelnikom, jak składać (niczym zdania) zdjęcia, aby mówiły dokładnie to, co zamierza powiedzieć ich autor. Nie zajmuje się sztywnymi regułami i gotowymi schematami. Tłumaczy, jak wykorzystywać własne umiejętności, żeby świadomie tworzyć zdjęcia zgodne z zamierzeniami ich autora. Ważną częścią książki jest dokładne omówienie dwudziestu zdjęć zrobionych przez duChemina. Dowiadujemy się, co skłoniło go do wykonania tych właśnie kadrów. Dlaczego korzystał z konkretnych obiektywów. Co skłoniło go do ustawienia parametrów ekspozycji na takim, a nie innym poziomie. Czytelnik ma szanse przekonać się na własne oczy, czy teoria języka wizualnego sprawdza się w praktyce. Tak szczere przedstawienie własnych metod pracy jest niezbyt częste wśród zawodowców. I z tego powodu Język fotografii powinien przeczytać każdy fotograf, który opanował już podstawy naszego medium i szuka dróg dalszego rozwoju. Wojciech Tkaczyński