Autorzy podjęli się trudnego zadania prezentacji aktualnej polskiej praktyki i teorii public relations w komunikowaniu społecznym i marketingu. Porządkują istniejące definicje i idee we wszystkich aspektach działalności tej dyscypliny tj. refleksywnym, kierowniczym, operacyjnym i edukacyjnym. W publikacji uznano słusznie, iż public relations powinno się traktować jako samodzielną dziedzinę, niezależną od marketingu. W PR trzeba tyle samo mówić i pisać co słuchać, gdyż istotą tej działalności jest sztuka prowadzenia dialogu z otoczeniem, dialogu prowadzonego wszystkimi dostępnymi narzędziami i środkami. Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.