Kryzys finansów, kryzys ekologiczny i surowcowy, kryzys rządzeniatworzą naraz wybuchową mieszankę. Tu nie chodzi o misie polarne na topniejącej krze, ale o przetrwanie społeczeństwa. Gigantyczne fale uchodźców klimatycznych to realna perspektywa, podobnie jak wojny o surowce i coraz mniejsza przestrzeń dla cywilizowanego życia. Grozi nam apokalipsa Niekoniecznie. Bo kryzys to szansa na zmianę, rytuał przejścia konieczny, by świat przebudować na nowo. A zatem Krach kapitalizmu jako wstęp do lepszego społeczeństwa Wielka Transformacja zamiast religii wzrostu Ocieplenie klimatu jako źródło odnowy demokracji
Autorzy nie są prorokami, za to myślą politycznie. Nie przewidują, co będzie, lecz proponują, co robić. Każą nam myśleć o nowym porządku, ale nie planują gotowej utopii. Zielona gospodarka i odnawialna energia, nowy styl życia i obywatelski aktywizm zmienią system, zmienią kulturę, zmienią nasz świat. Tym razem nie ma alternatywy dla działania.
  
Społeczeństwo, które chce zrozumieć naturę kryzysu i sprostać jego wyzwaniom, nie może już zdać się tylko na kunszt inżynierów, na ducha przedsiębiorczości i na zawodowych polityków (choć umiejętności ich wszystkich będą oczywiście potrzebne). Musi onoto jest główna teza tej książkisamo wziąć się do polityki.fragment książki
  
Claus Leggewie (1950) niemiecki politolog, dyrektor Kulturwissenschaftliches Institut Essen, profesor uniwersytetu w Gießen.
Harald Welzer (1958) niemiecki psycholog społeczny, profesor Uniwersytetu Witten/Herdecke, autor książki Wojny klimatyczne, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej w 2010 roku.