Oryginalność awangardy to zbiór esejów o sztuce modernizmu i postmodernizmu.
Autorka proponuje w nich przemyślenie utartych poglądów na temat współczesnej sztuki i krytyki oraz rozprawia się z mitem oryginalności, do tej pory tradycyjnie łączonym z modernizmem. Jej praca obejmuje radykalne odwrócenie teoretycznych założeń, które zdominowały pisa nie o modernizmie i wciąż dominują w krytyce sztuk wizualnych. Metoda badawcza Krauss polega na stosowaniu teorii myślicieli i krytyków niezwiązanych bezpośrednio ze sztukami pięknymi w tradycyjnym rozumieniu, na poszukiwaniu zapożyczeń z antropologii, literatury, językoznawstwa czy teorii kultury. Oryginalność awangardy dowodzi, że takie koncepcyjne i metodologiczne zapożyczenia są konieczne, jeśli chce się uniknąć złudzenia neutralności i obiektywności, które cechowało dyskursy humanizmu, pozytywizmu i historyzmu.